Bohdan Poręba o Hubalu, Polsce i historii.

W Augustowie, 22 stycznia 2011r. poznałem wybitnego polskiego reżysera, twórcę takich filmów jak: Hubal (1973), Jarosław Dąbrowski (1975), Polonia Restituta (1980), Katastrofa w Gibraltarze (1983), Penelopy (1988) –  

Bohdana Porębę.

Poprosiłem o wywiad, a o czym rozmawialiśmy możecie przekonać się sami. Zapraszam na spotkanie z człowiekiem, który pięknie opowiada o filmie i Polsce. Naprawdę warto, a za rekomendacje niech posłuży recenzja jaką przypadkiem znalazłem na portalu ostatnia-kohorta
Miałem dziś wyjść…Nie wiem; do ludzi , jak to się mówi…Myślałem że może być fajnie…Heh, „rozerwać się” „na mieście”…I – jak to śpiewał gdyński zespół „Apteka” – „…chciałem się dzisiaj zabawić w mieście…Nie wyszło mi! Jestem chory psychicznie…”:)
Nie wyszło mi , czego dokładnie się domyślałem, łudząc się że…Jednak wiadomo jacy są ludzie…Czy mam rozmawiać z kretynami i udawać że to właśnie nazywa się rozrywką…? Huj, wolę iść do zoo…Ale i tego nie lubię…Dodatkowo kumpel całkiem mi „pozamiatał”, przesyłając wywiad z reżyserem filmowym Bohdanem Porębą, autorem m.in. filmu „Hubal”…Ten film , gdy oglądam…Gdy patrzę na pięknie pokazaną historię – która przecież tak dokładnie wyglądała – jestem bliski płaczu wręcz…Ale to nic jeszcze…Przeżywa się, no wiadomo…Dużo bliższy jestem wszak , po prostu chwycenia za broń i pójścia w las…Bez oglądania się na spsiały, bolszewicki świat…Temu światu wypowiadając wojnę…Ja tę wojnę zresztą prowadzę od lat…Jednak – Boże mój – Major Dobrzański! Taki człowiek , jakby z brązu wyrzeźbiony! Taki przedstawiciel Wolnej i Niepodległej Polski, jakich było przecież miliony! Takich pięknych ludzi wychowała II RP! Rzeczpospolita Prawdziwa…Jedyna Nasza…Nasza Ojczyzna, którą od wielu dziesiątków lat , systematycznie niszczą różni degeneraci…W polityce, w życiu, mediach, historii, edukacji…W filmie wreszcie…Różne Kuce i inne Wajdy…O tym z kolei – i o idealistycznej genezie powstania filmu „Hubal” mówi wywiad jaki z reżyserem przeprowadził pan Troka…To właściwie nie jest wywiad , tylko ciąg pięknych polskich myśli…Mowa Prawdy o naszej historii i demaskowanie smutnych praktyk teraźniejszego bolszewizmu…
Boże, jak bardzo widać to na każdym kroku rozbijanie Polski, Polaków i polskości – od środka, od każdej możliwej strony…Jak bardzo osaczeni jesteśmy wrogami i renegatami!…Tak jak Major Dobrzański osaczony przez Niemców, działał! Niósł Wolną Polskę. Uczył, wychowywał, leczył…Mundur Polski , Orzełek na czapce…Msza Święta w kościele na kieleckiej wsi…Pośrodku głównej nawy kroczy piękne Polskie Wojsko!
Posłuchajcie najpierw wypowiedzi reżysera, a później zapraszam na film „Hubal”. W całości z jednego linka…Wątpię , by ktoś z ludzi obdarzonych rozumem i emocjami , tego filmu jeszcze nie widział. Być może więc przekonuję przekonanych…Jednak nie mogąc się temu oprzeć, zapraszam na to mistyczne przeżycie , jakim jest obcowanie z Bohaterem- Nie malowanym, nie kolorową kredką koloryzowanym…Nie! Z Bohaterem , Rycerzem, Polakiem, Człowiekiem – stąd , z tej ziemi…Krwią przesiąkniętej! Wszystko dużą literą…Major Hubal jest większy od wszystkich herosów romantyzmu; bo jest prawdziwy! On był naprawdę i naprawdę tak czynił! Tak żył…
- Myślisz że są jeszcze szanse – pyta jeden z bohaterów filmu…- JAK PRZY SKOKU. TRZEBA RZUCIĆ SERCE ZA PRZESZKODĘ – odpowiada Major…Trzeba serce rzucić!

„Hubal”, film Bohdana Poręby z roku 1973. Tak więc, z lat głębokiej komuny. Bez szans ; wydawać by się mogło, na zrobienie czegokolwiek co polskie…A jednak…W czasie gdy Wajda z Kutzem i setką innych renegatów, mizdrzyli się do komuny; robiąc tej komunie reklamę na zachodzie…W tym czasie Naród polski żył jednak, Jego serce biło. Ludzie z różnych środowisk nie zapomnieli…
Major „Hubal” i jego oddział – ostatni z formacji regularnego Wojska Polskiego, walczący z przodkami Angeli Merkel, czyli Germanami. Jawnie, bez konspiracji , z Orzełkiem na czapkach. Z pomocą ludności i nieugiętą wolą walki – Ku Chwale Ojczyzny…i ku pokrzepieniu serc…
Opowieść epicka. Temat wręcz przykładowy. Gra aktorów , klimat produkcji, muzyka, symbolika…Tak, cóż mam Wam powiedzieć…Oczy robią się szklane przy niektórych scenach tego filmu…Za to serce bije mocniej…Za to serce rośnie! Siła przekazu „Hubala” tkwi w nabożnej czci dla polskiej tradycji rycerskiej, wojskowej, państwowej…Dowódca był w pełni świadom swojej roli i wypełnił ją bohatersko…Rolą oddziału Hubala było utrzymanie świadomości istnienia państwa polskiego i podniesienie ducha polskości wśród umęczonej przez znienawidzonego wroga ludności cywilnej…Takich właśnie ludzi jak Major Hubal , wychowała Piękna i Polska Druga Rzeczpospolita! To Państwo Niepodległe, które śni mi się po nocach…To marzenie , które spać nie pozwala czasem…To…Taka świadomość, jaka ani na chwilę nie pozostawia cienia wątpliwości , w kwestii sensu walki o odzyskanie polskości i polskiego państwa z rąk renegatów! Rola kinematografii, właśnie taka jaką ta sztuka odgrywać powinna – czyli sienkiewiczowskie „ku pokrzepieniu serc”…- Tak proszę Państwa…Tak jak ciało żywi się pożywieniem, tak i duszę, serce karmić należy…W dzisiejszym świecie( w Polsce bardzo), istnienie duchowości zanegowano! Tworząc karykaturę państwa i parodię społeczeństwa…Właściwie to jest realizowany plan germanizacji , rusyfikacji, syjonizacji polskiego Narodu…Ten plan nazywa się unia europejska…
Wywiad z reżyserem rysuje nam tło tamtej współczesności, w której film był realizowany; jednocześnie drastycznie zwracając uwagę na dzisiejsze – już nie zaniedbania, ale wręcz mordowanie Narodu! Podcinanie, karczowanie Jego korzeni…Wyjaławianie gleby , z której te korzenie wyrosły…Tej ziemi, w którą wsiąkła krew Majora Hubala i tysięcy Polskich Rycerzy, na przestrzeni tysiąca lat naszej historii…Tę historię właśnie chcą nam odebrać…Tak byśmy zapomnieli kim jesteśmy, skąd jesteśmy i czym jesteśmy…
Zapomnieć to znaczy umrzeć…Po co żyć w takim świecie…? Tylko po to by walczyć!