Bycza babka, czyli Matrix nad morzem.

Bycza babka 

Wstałem pierwszy, sprawdziłem czy wszyscy są w domu, potem spojrzałem przez okno. Piękna pogoda  kusiła do długiego spaceru. Całe szczęście pan zabrał mnie nad wielką wodę. Już nie boję się kolejek SKM, choć wolę własne łapy. Dojechaliśmy na miejsce, trzeba było jeszcze wejść na most wysoki. Przeszliśmy ulice no może dwie lub więcej, kilka chodników i białe pasy na jezdni, po drodze zjedliśmy jeszcze dwie drożdżówki i byliśmy na plaży. Piasek i woda, ryby i ptaki wszystko to było w zasięgu mojej łapy.

Pogoniłem mewy, które łaziły po piasku, potem bawiłem się w berka ze starą wroną, już ją prawie mam, już czuje jej pióra, a ona tuż przed nosem frru kilka metrów dalej i tak przez cały czas,  kiedy już miała dość, siadła na barierce i prosiła o przerwę głośno wołając krrraaa krrraaa, a ja chciałem więcej i wołałem do niej  hał hał hał. Pożegnałem wronę i pognałem za panem, który zdążył oddalić się idąc brzegiem plaży. Poszliśmy dalej szukać nowych zapachów, podziwiać nowe widoki, kiedy tak spacerowaliśmy brzegiem morza znalazłem rybę i czym prędzej ją zjadłem gdyż nadbiegał mój pan i pewnikiem sam chciał ją  zjeść tylko czemu woła fe fe? Ryba była moja :)   Minęliśmy wielki klocek zanurzony w wodzie, potem wspiąłem się na ścianę i szybko z niej zbiegłem, fajna zabawa szkoda, że pan tego nie robi. Były jeszcze patyki i inne ptaki, jeden siedział na desce wbitej w wodę, inny na kamieniu tylko był strasznie mały, tak szliśmy i szliśmy aż  doszliśmy do końca plaży, całe szczęście gdyż zacząłem czuć w łapach ten spacer. Byłem padnięty do tego stopnia, że zasnąłem na kolanach mego pana  wracając kolejką do domu.

Czy wiecie że Chart angielski whippet został wyhodowany na terenach północnej Anglii oraz południowej Szkocji. Wizerunki tego psa można odnaleźć na obrazach pochodzących z XV wieku, ale właściwa rasa powstała dopiero w wieku XIX. Chcąc uzyskać psa zwinnego, a przy tym rączego, ludzie krzyżowali ze sobą charty angielskie greyhoundy, charciki włoskie oraz wysokonożne teriery. W okresie międzywojennym prócz odmiany krótkowłosej występowała także odmiana szorstkowłosa, lecz wkrótce została wyeliminowana z hodowli. Ze względu na bardzo dobre proporcje ciała, szybkość i zwinność, whippet przez wielu ludzi uznawany jest do dziś za ideał psa wyścigowego. Hodowcy chcieli otrzymać psa zbliżonego widokiem do greyhounda, lecz znacznie mniejszego, niewymagającego i tańszego w utrzymaniu. Pod koniec XIX wieku rosło zainteresowanie wyścigami chartów, wzrosło więc również zainteresowanie biednych robotników whippetem. Greyhound wciąż pozostawał psem typowo elitarnym, zaś whippet stał się psem dostępnym właściwie dla każdego, więc bardzo szybko stał się popularny także jako pies rodzinny.